Blog Impact Project 8.0

Benieuwd waar ik over blog? Lees Impact Project 8.0, Gedachtegoed Impact Project 8.0 en Concreet doel Impact Project 8.0.

Woensdag 30 oktober 2024

Fire on!

Afgelopen tijd heb ik in mijn stories op instagram en facebook wat dingen gedeeld over energie en het behoud van energie. Lekker hatseflats zoals ik ben (heb wel de wens goed in beeld gebracht te worden, mr stap voor stap), Hier een complete energie update.

De reden waarom ik Impact Project 8.0 ben gestart, is mede voor eigen energie behoud en tegelijkertijd om met deze levenstijl energiezuinig in de natuur te wonen, zodat ik met genoeg energie de juiste en passende dingen kan doen. Denk maar aan wat vakantie in de natuur met je hele systeem doet.

Ik verblijf nu in een energiezuinig huisje, totally off grid, wat echt een mega avontuur is. Ik heb voor deze plek gekozen omdat ik wist dat ik moest springen om in beweging te komen. Het huisje kwam tijdelijk vrij, eerst 1,5 maand, maar ik dacht go gaan, daarna zien we wel verder. Het huisje staat in een bos met allemaal creatieve pioniers, en ik wist hier kan ik mijn ei kwijt. Altijd heb ik gedacht na na mijn werktijd op Living Village waar ik echt thuis kwam “hoe zou het zijn daar in het bosje in Dalfsen? En dat thuisgevoel ervaar ik hier weer opnieuw. Iets met vertrouwen op intuïtie.

Wist je dat mijn moeder 10 jaren achter elkaar de zomers in het bos van Dalfsen heeft doorgebracht? En dat ze laatst out of the blue zei, zonder dat ze wist dat ik verhuisd was (vergeet ze) waar jij NU bent he, dat is je plek! Ik was ff flabber. Maar het klopt wel. Ik ben hier op mijn plek. Ook al vind ik alles nog spannend hoor. Ook een eigen plek in het bos innemen, waar alles al z’n ordes en structuren heeft. Zoals in iedere habitat. Maar ik begin er in te komen. Met de gedachte dat ik dit ook weer een keer los mag laten, dat houdt me in het moment en aanwezig om zonder freeze/verlamming whats next (pelgrimstocht) te kunnen blijven creëren. Want dat is mijn doel hier, creëren. Het huis en de omgeving leent zich zoooo voor wat ik ook deel met anderen. Je kunt het vergelijken met een plek waar schrijvers gaan schrijven voor hun volgende boek. Ik creëer in en voor een volgend hoofdstuk.

Ook heb ik al een hele tijd de intentie dat ik het naadje van de kous wil weten over de off grid levensstijl met de intentie uiteindelijk ook zelfvoorzienend te kunnen gaan bouwen en wonen. Ik wil een steeds kleinere voetdruk achter laten en ik vind het geweldig hoe innovatief we zijn als mens en hoe we heel eenvoudig technologie kunnen inzetten in het behoud van de gezondheid van de aarde. Bij de schaapsherderin primitief in het keetje leerde ik de waarde van Vuur kennen. Voor het eerst leerde ik aan een stuk door stoken in een kachel (Etna), ervaarde ik wat de waarde is van warme botten en leerde ik hoe ik goedkoop en efficiënt aan mijn hout kwam. “Je mag pas naar huis als je een echte vrouw bent, die voorziet zichzelf van hout uit het bos en ze zaagt met de hand” Check, gelukt.

Nu is het huis waar ik verblijf groter, met ook een kachel, maar dan een rocket stove, dies veel groter. Stoken kan ik gelukkig heel goed en ik moet zeggen dat deze echt als een malle gaat. Prettig, het zegt me iets over mijn eigen Vuur en die is ook aannnn. Nu ben ik suuuuuper snel voor hout aan het zorgen, want ik hoorde pas dat ik hier kon blijven van de Winter en het wordt langzaam koud. Het meeste probeer ik gratis te verkrijgen als afvalhout, maar het is ook zaak om mezelf te voorzien van degelijk stookhout. Met de giften die zijn gedaan, kan ik daar al een klein begin van maken zodat ik ook warm kan creëren en kleine groepen kan ontvangen. Ik leer trouwens met de electrische zaag (op olie) zagen, want de pallets die ik bij de koekjesfabriek moet halen zijn niet met de hand te zagen. Omg wat een ding, die moet je als een motorboot aantrekken.. maar ook dit gaat lukken wieh.

Laatst werd ik in het bos welkom geheten met “nu hoor je echt bij de club” want ik had geen stroom meer en moest in het donker koken met een kaarslicht. Iedereen loopt hier rond met mobiele accu’s etc en bouwlampen op de kop, want tja iedereen heeft afspraken met de Zon. Ik juichde yay ik hoor erbijjjjjj haha, want het is me toch ook wel een avontuur hier in het bos wat ik super cool vind en gelukkig ben ik niet alleen. Aan alle kanten wordt geholpen met tips waar wat te kunnen halen en met de energiehuishouding krijg ik ook steun. Er zat een enorme lek in het systeem en die werd nadat ik mijn project met succes had afgeschoten opgelost. Huis en lichaam staan dus op dezelfde voet.

Met mijn hulpvraag en de giften kan ik mijn energie super zuiver en sterk houden op waar mijn energie ook naar toe wil en mag en die heb ik duidelijk. Dat ga je komende tijd ergens zien. Heel dankbaar voor de tijd die me gegund is en dat mensen snappen wat een doorstart ve bedrijf inhoudt, al helemaal in een totaal nieuwe levensfase en een voor mij onbekend deel van Nederland. Het Vuur van het Zuiden heb ik voor nu even los gelaten.

Er zat nog 1 klein lek in het systeem vh huis en daar konden we de vinger niet op leggen. En ook in de mijne. Vandaag heb ik een heel belangrijke stap hierin gezet, wat heel erg lastig was, maar toch gedaan. Het gaat over op mijn eigen plek komen te staan in het familiesysteem. En ik geloof dat ik nu met mjjn hele lijf in de juiste bak ben aangekomen (systemisch werk de Fontein). Ik ben dus benieuwd of we de bron nu ook gaan vinden van het laatste lek in huis.

Mooi synchroon weer met de energie van vandaag, de Blauwe Adelaar (Maya kalender), die gaat over bevrijding en stappen hierin zetten ook al is niet iedereen hier blij mee, outch. O man er gaan jassen uit. Hoeveel van die dingen kun je uittrekken in n leven?? Met een hoog gezond en liefdevol foek it gehalte. Daar worden anderen ook volwassen van weet ik toevallig. En ik steeds meer mezelf. Ik gun het iedereen. Soms doet het ook pijn. Maar daar kom je weer uit. Energetisch gezond volwassen worden noemen ze dat. Yayyy. Finally. Haha. I am going. Fire on!

Dinsdag 29 oktober 2024

SCHITTEREND

Na een dikke week zit ik op bijna 1/3e van het beoogde doel van mijn project waar ik mensen vraag mij te ondersteunen. Een vraag met licht op kracht, kwetsbaarheid en onvoorwaardelijk geven.

Ik ben op een golf gestapt, tijdens de 13 open Poort dagen in de Maya Kalender (bleek later), waarin boodschappen vanuit de kosmos sneller binnenkomen. Vanuit hele duidelijke signalen en de realiteit voor m’n neus voelde ik iig NU moet ik GAAN 🏄‍♀️. En er is geen stoppen meer aan.

Door vele mensen pas ontmoet, van vroeger, als ook mensen van dichtbij is er onvoorwaardelijk geschonken. Er zijn tevens mensen die op een andere manier supporten, wat 👌 is. Ook is er teleurstelling, that’s part of the deal maar in de lijn v verwachting zit veel leerstof en vruchtbaars.

Met deze stap ga ik door mega veel lagen en de fijnste is dat ik volledig voel hoe ik mezelf hierin kan blijven dragen als ook dat ik sinds jaren voor het eerst ervaar dat de dagen praktisch gezien alleen van mij zijn. Wat vruchtbaar is voor het hele creatieproces.

Moois om te delen vd week:

“Jij hebt jouw print in mijn leven achter gelaten, ik mis je maar respecteer jouw keuze en steun je.” 

” Wat een MOED heb jij dit zo de Wereld in te brengen, ik kan hier echt van genieten.”

” Jij bent echt een ongelooflijk sterk voorbeeld in durven te vragen en leren ontvangen.”

“Ik ken jou en vind dat je dit verdiend omdat je een voorbeeld bent een vrijmaker van een pad.”

“Je bent pionier waardoor anderen daar iets uit kunnen halen voor vernieuwing op deze aarde.”

“Ik wens dat je project gaat stralen. Voor jouw hoogste goed en voor het hoogste goed van allen”

” Dit is het nieuwe denken”.

” Mijn ouders hebben hun leven van giften geleefd”.

Dankjewel!

Zaterdag 27 okt

Waaahh mooi puntje. Iemand vroeg rechtuit het volgende:
Het lijkt nogal vrijblijvend, dus ik vroeg me af wat het doel is waar je naartoe wilt en wat je stappen daarnaartoe zijn.”

Goed deze vraag, nog meer concretiseren dus en ik gaf een klaar antwoord. Dit blijkt zomaar het concreetste schrijven van het hele project. Haha mooi. Daar maken we dan ook gelijk even goed gebruik van. Zie Concreet doel Impact Project 8.0.

Zo fijn hoe mensen in dit proces me ook dichter bij mijn doel(gerichtheid) brengen.

En poef weer 3 giften erbij. Dank!

Vrijdag 26 oktober

Peace

Wow een week geleden alweer begon mijn project. En wat is er veel gebeurd, gespiegeld en in gang gezet. Het project krijgt gestalte door dat ik het aan ga. Ieder deel en aandeel in deze rit is inspiratie voor mij.

Ik word in dit project herinnerd aan mijn overredingskracht. Het is zeker een kracht die ik in me heb. Het project is een beweging van binnenuit met een outgoing karakter waarbij ik mezelf uitnodig de pijl snel weer naar binnen te schieten en vanuit daar te creëren en inspireren.

100 giften is wat ik denk nodig te hebben komende maanden om in de basis rond te kunnen komen en vrijuit te kunnen creëren en connecten op mijn nieuwe tijdelijke verblijfplaats. Het is nog steeds een pelgrimstocht. Ik vaar op de goedheid van mezelf en die van anderen.

Ik hoéf het niet te halen. Wat er aan giften/aka tijd via deze weg verder binnen gaat komen zal de tijd en het geld zijn dat ik nodig heb om een doorstart te maken en een volgende stap (aan) te nemen op mijn pad. Dat is de plek in het Universum die ik heb.

Ik daag me hierin op alle vlakken uit en ben helder alert. Wat zich voordoet en goed voelt in en buiten mezelf ga ik aan. Soms even een sprong. Levendig en in beweging. En in die beweging houd ik het graag rustig en vredig van binnen. Dat vraagt deze tijd ook. Afgelopen week kostte veel energie, maar was t zeker waard. Ik heb de moed gehad. Het is in de Wereld gezet. Wakker. En de rest doet t werk. Nu zaak om weer hout te scoren en bij de kachel lappen te gaan knippen.

Peace!

Donderdag 24 oktober

Stilte in de ecstase

Geen nieuwe donaties op woensdag. Eerste dagje stilstand. Dagje rust deed me goed, alhoewel ontspannen nog niet 100% lukt. Het heeft zo n impact, dit doen. Heb mijn blog nog wel even gedeeld. En genoten vd enorm gestegen cijfers op mijn rekening en vh gevoel dat ik komende maand iig rustig warm en vrij kan creëren. Mijn hele lijf tintelt een helder zonnig bubbel gevoel. Dat dit gewoon gebeurt 🙏.

Nu uit de ecstase komen, dalen en in stilte creëren. De warmte vd kachel die weer aan gaat, helpt me om weer in lichaam te komen. En menstrueren helpt ook. Te gek dat dit nu komt. Gedwongen naar binnen keren, integreren om helder te krijgen hoe en wat ik straks mag oogsten.

Hier een fijne oogst de afgelopen dagen:

“Jij hebt jouw print in mijn leven achter gelaten, ik mis je maar respecteer jouw keuze en steun je.” 

” Wat een MOED heb jij dit zo de Wereld in te brengen, ik kan hier echt van genieten.”

” Jij bent echt een ongelooflijk sterk voorbeeld in durven te vragen en leren ontvangen.”

“Ik ken jou en vind dat je dit verdient omdat je een voorbeeld bent, een vrijmaker van een pad.”

“Je bent pionier waardoor anderen daar iets uit kunnen halen voor vernieuwing op deze aarde.”

“Ik wens dat je project gaat stralen 🌞🌞🌞
Voor jouw hoogste goed
en voor het hoogste goed van allen”

” Dit is het nieuwe denken”.

Dankjewel in kwadraat.

Woensdag 23 oktober

What a wonder full World

Het is heel mooi hoe dingen in elkaar vallen. Op het moment dat ik mijn eerste blog geschreven heb, komt er een appje binnen, midden in de nacht, waarin iemand nog even de telefoon aanzette en voelde, ik wil gaan schenken met een dubbele gift.. Wuhh.

Voor mij een heel duidelijk signaal dat het dusdanig aan de gang is, mijn plek mogen innemen en op mijn manier de creatie in gaan. En niet alleen voor mezelf omdat ik zo van creëren hou, dit is voor een hoger goed. Ik verspreid op mijn manier bundels liefde als ook zienswijzen die anderen raken. Iedereen heeft hierin op zijn of haar manier iets te brengen. En als we hierin authentiek en met heel veel liefde kunnen blijven bewegen, zien en maken we de Wereld steeds mooier.

Een van de creaties die ook centraal staan deze periode zijn impactcirkels. Die bestonden al voordat mijn naam voor het project ontstond. Dat zijn cirkels waarin ik met jongeren samen kom, in co creatie (dus voel je jouw rol hierin ook, neem dan contact met me op), om elkaar te inspireren in zichtbaar maken aan de wereld wat je te bieden hebt. Hoe kun je op jouw manier impact uitoefenen? Ik heb in ieder geval verhalen genoeg waarmee ik een voorbeeld geef in zo kan het ook. Wat als alles mogelijk is, wat zou je dan doen? Wie zou je zijn? Wat ga je brengen? En meestal doen jongeren dat al en is het fantastisch met hen daarin te bewegen en te creëren en elkaar vooral hierin te blijven aanmoedigen. Dat we ze mogen bijstaan met hun giften en ze klaarstomen met hun bijdrage voor een wonderfull world.

Ook mooi in de benaming van mijn vorige verhaal Start a Revolution in your Heart, krijg ik nu net een bericht binnen met een herinnering van een event van Vrouwen voor Vrijheid waar ik 3 jaar geleden in Rotterdam onderdeel van was. Ook iets met impact, voor vrijheid gaan. Het is een belangrijk onderdeel geweest van deze Revolution in my Heart, waarheidsgetrouw naar buiten treden en een plek innemen. Dat deden we lachend, luchtig, ludiek en groots in de grote stad. Even maar, want toen woonde ik al bij het bos in de stilte, waar ik me gelijk weer kon verstoppen na de drukte. O my lord. Wel blij dat ik dit heb kunnen doen.

Nu voel ik me opnieuw een overbruggings godess haha voor vrijheid in mijn waarheid en wellicht ook die van een ander. Weliswaar vanuit een veel rustigere plek, precies waar ik nu wil zijn. Creërend. In en met de natuur. Met net zoveel impact.

Dinsdag 22 oktober 2024 (start blog)

Start a revolution in your heart!

Zo. De blog pagina is aangemaakt. Ik weet trouwens niet hoe je een blog aan moet maken. Dus gewoon lekker simpel datums met tekst.

We zitten vandaag al op de 4e dag dat het Impact Project van start is gegaan. En ik kan het met recht een Impact Project noemen, want impact heeft het. Amai wat was het spannend met de billen bloot te gaan. Of eerlijk gezegd mijn tieten te laten zien. Want mijn rok wordt niet afgedaan, ik trek mijn shirtje omhoog! Das een hele andere beweging. En als je verder kijkt, kijk je naar het hart, deze woont daar heel leuk tussen mijn tietjes.

Het project is gestart vanuit het hart. Mijn hele reis is begonnen vanuit het hart afgelopen jaar. Ik verloor mijn Vader en besloot mijn roer om te gooien. En hier zit ik dan. Starting a revolution in my heart. In een off grid bos huisje mezelf royaal gestalte te geven in een vorm waar je U tegen zegt. Dat zou mijn vader dan gezegd hebben. Met 2 handen voor zijn ogen en knijpende billen. Nu moedigt hij me vooral aan voor 100 mensen te gaan, met een christelijk bedrag van 50,-. Want het moet wél netjes zijn.

Afgelopen jaar was een grote reset. Het sterven van mijn vader veranderde letterlijk iets in mijn huid en hart, alsof er direct een proces werd gestart van letterlijk de lagen in mijn huid en hart die ik had opgebouwd nu ook mochten sterven. Ik zag steeds het beeld van mezelf weer opnieuw de wijde wereld in gaan, maar dan in een andere gestalte, zonder vader. Als grote meid. Nu ben ik al 43 maar je leeftijd zegt niks over de fase waarin je zit. Je kunt in je leven steeds opnieuw een overgangsfase in gaan. En ik ben op de plek van de moeder in mij aangekomen. Mezelf kunnen dragen en liefdevol uitdragen. Op een gezonde plek.

Het thema is zichtbaar zijn, zien en gezien worden. Ik word hierin op alle lagen geraakt en dat is mooi. En wie heel sterk naar voren komt de laatste dagen is mijn vader. Als ik naar bed ga draait er een hele film van vele momenten die ik samen met mijn vader heb meegemaakt. Die zag ik even niet aankomen. In de euforie die ik ervaar huil ik. Nu pas na anderhalf jaar dat hij er niet meer is en ik op een plek zit waar ik helemaal niks meer kei hard hoef te doen in de beweging, overvalt me in de euforie ook een gevoel van verdriet. Huh? Daar was ik toch al geweest dit jaar, maanden lang?

Misschien heeft het verdriet soms ook te maken met toch het gemis van een aanwezig fysiek ouderlijk familie figuur heel dichtbij, in het maken van een hele grote stap. Het gaat dan over veiligheid. Misschien heeft het verdriet te maken met dat ik me met dit project volledig toe sta om te doen waar mijn hart zo blij van wordt en dat het me letterlijk is gegeven. Het gaat dan over het licht echt mogen vieren. Misschien dat het verdriet ook vertelt dat er nog steeds stukken zijn die gezien willen worden in alles wat ik nu mee maak. Het gaat dan over alleen voelen in de wereld en die oude stukken loslaten. Die weet ik overigens wel zeker. Maar waarschijnlijk zijn het ze allemaal als ik ze zo benoem. De manier waarop community zich vormt, is essentieel in dit verhaal. De community om mij heen. Maar ook de community in mijzelf. Kan ik verenigen met ieder die zich wel of niet aandient? Dat is een mooi proces.

Ik denk dat ik dan al gelijk het grootste thema te pakken heb. Gezien worden. Mezelf hierin zien. Ik denk ook gelijk dat dit een thema is waarin we allemaal geraakt worden. Onszelf durven zien, gezien willen worden en gezien gaan worden.

We zijn met z’n allen hard aan het groeien in het gezonde gevoel hierin. De matrix waarin we zijn meegegroeid, met gesloten kaders/ kijken, hoger op komen met veelal eenzijdig breinwerk, meer, groots en machtig willen zijn of hebben, ontelbare richtlijnen, denken in tekorten met als gevolg individualisme, gescheidenheid en hartstikke moe gedragen, brokkelt beetje bij beetje af omdat we steeds meer letten op waar onze eigen behoeftes liggen, met alles wat we bij ons dragen met het besef dat dit meer dan genoeg is. En als we dat niet doen, worden we altijd wel weer ergens, door iets, of iemand getriggerd daar over na te denken en het miss eens wel te gaan doen. Wat zou er dan gebeuren?

Er is verandering op komst. In onszelf en in de wereld. We zoeken met velen hierin steeds meer de verbinding bij elkaar en delen wat we nodig hebben. We gaan (het) zien. En ik ga er met velen door en voor in dit project. Met een zogezegd acht punt nulletje.

Op dit moment ben ik voor 1/4 e deel van beoogde doel geholpen. 25 mensen hebben tot nu toe financieel geschonken in de start en een heleboel ook op een andere manier. Dat zijn evenzo rijke giften. Al met al betekent dat ik door die steun nu al een maand rustig kan ademen en met een rustig systeem kan creëren. Dankbaar als dat ik ben ga ik natuurlijk voor 4 maanden meer zoals beoogd, want een maand is zo voorbij. Doordat ik het mijzelf gun, het mij gegund wordt kan ik mezelf verder gestalte geven. Ik voel me daardoor ontzettend gedragen en zet me van binnen warm aan me uit te kunnen dragen. Iedere keer wanneer ik dacht, vooral in het begin, oh shit oh shit en mezelf weer opkalefaterde met you can do this, trust the process, omg ik weet het ff niet meer, hup kwam er weer een pling met daaropvolgend een gift. Dat liet me doorgaan. Want ik was ook bereid te stoppen als het aan den beginnen me niet royaal gegeven was, want dan was dát, hoe zuur dan ff ook, de boodschap van het hele verhaal, je hebt een andere weg te gaan. Maar is dus niet het geval. Ik heb hierin voor nu dus iets te doen, in waar het blijft stromen. Nu zaak me te focussen op creatie en in de flow een lijn uit te zetten in de verbinding met de buitenwereld, zodat het project in beweging blijft en daardoor zichtbaar.

Ik besef me met het beschrijven van mijn missie in het project dat puntje 1 toch echt wel creëren gaat zijn en puntje 2 pas connecten in de omgeving. Die 2 zullen wel hand in hand lopen, maar waarom ik het zeg is dat mijn grootste helingsweg in creatie zit. En de behoefte is er heel sterk om dit in eerste instantie met mijn handen te doen. Er wil van alles uit mijn handen. En het leuke is, dat mijn moeder mij vanaf jongs af aan heeft gestimuleerd om te creëren en mijn handen te gebruiken. Ze hoopte zo graag dat ik hierin zou doorzetten. Mooi, want dat besef ik me nu pas nu ik dit schrijf, dat mijn vader en moeder in dit verhaal in mij samen komen als ook 2 belangrijke thema’s in mijn leven. Mezelf (laten) zien en doorzetten. Dat wil ik mezelf maar ook hen beiden laten zien.

Het mooie van mijn creaties is, nu heb ik het met name over mijn Medicijnbuidels die ik maak, dat ze zijn verbonden met het hart. En altijd verbonden met thema’s waarin tijdens het maken een grote transformatie plaats vindt. Bij degene voor wie ik ze maak, maar ook bij mezelf. Daarom is het creëren dubbel zo mooi, ik maak iets prachtigs waar mijn hart heel blij van wordt en het heeft een impact op de verbinding met ieder ander en de omgeving. Nu heb ik de wens om naast de medicijnreizen die ik met mensen maak in de creatie van een Medicijnbuidel, buidels te maken die op thema’s gaan, zonder dat er al fysiek een persoon aan gekoppeld is. Zo kan ik vanuit mijn hart doorgaans creëren en mijn thema’s er in -en uit vlechten.

Ik ben vorig jaar in Engeland, Glastonbury, op een hele mooie reis naar Avalon geweest. Waarin je plek innemen in de wereld werd aangemoedigd in een wel heel bijzonder Veld. Ik ben in Glastonbury in een fantastische esotherische winkel aangesproken over mijn Medicijnbuidel die ik droeg, met de vraag of ik ze voor hen kon produceren zodat zij ze weer konden verkopen. Dat was natuurlijk een super mooi compliment en een test of ik mijn plek kon innemen, maar ik wist even niet hoe ik dat dan aan zou gaan pakken, daar het een persoonlijk afgestemd medicijn is. Ze gaf gelijk de vraag terug, zou je dan Medicijnbuidels kunnen maken op thema, zodat mensen zelf kunnen voelen met welke buidel en welk thema ze resoneren? Dat idee daar kon ik wel wat mee.

Tot op de dag van vandaag heb ik de uitnodiging die op papier staat met een emailadres van de betreffende winkel nog steeds in een doosje liggen. En de laatste tijd is de uitnodiging weer gaan lonken en heeft er mede voor gezorgd dat het vuurtje va creëren weer wordt aangestoken. En nu ik op mijn plek sta, kan ik gaan beginnen. Wist je dat mijn broer met de start gedachtes voor de verkoop in Engeland een aandeel heeft gehad? Het leuke is dat hij niet echt met deze stof verbonden is, maar mij hierin wel weer aanspoorde iets mee te gaan doen. We gaan eens zien wat hier van gaat komen.

Het doorgaans creëren nodigt mij uit, zoals ik al zei, om de thema’s hierin uit te vlechten, met dat het vlechten ook zo léuk is. Mijn wens is dan ook om me verder te verdiepen in allerlei vormen van vlechtwerk met leer, zodat ik met de creaties mijn creativiteit helemaal kwijt kan met meerdere basisvarianten. Nu is geen buidel hetzelfde, maar in de basis vaak wel. En weet je wat nu het bijzondere is van dit verhaal? Alles ligt klaar, ik heb de rust en ruimte gekregen en toch vind ik het spannend om te beginnen. Al dan niet bij de bestellingen die zijn gedaan, want dat is een geheel wat me past als een jasje. Maar de nadruk alleen op het jasje leggen, zonder persoon eraan gebonden, dát voelt als een nieuwe baan. De ruimte hierin laat me zwemmen. Maar ik geloof dat ik dat vroeger juist het allerleukste vond, zwemmen. Haha. Yes terug naar dat gevoel!

Ok terug naar mijn tietjes, eh t shirtje omhoog, eh met de billen bloot. Impact project 8.0 gaat heel veel brengen. Ik heb bewust gekozen voor 100 mensen in de ondersteuning, want dat is het bedrag wat ik nodig heb om een doorstart te maken én dan is het ook echt een project besef ik me. Een project waarin ik door mag pakken en iedere keer weer opnieuw mag opstaan en mensen mee mag nemen in mijn verhaal en creaties. Ik reik hier graag mee uit tot ver buiten mijn (comfort) zone.

Door dit project krijg ik niet alleen de ruimte om te creëren en connecties te leggen in de omgeving, het is tevens een manier, kom ik achter, mezelf online zichtbaar te maken in wat ik graag met de wereld wil delen. Een soort stok achter de deur, zodat ik me niet ga verstoppen in dat hutje van “mij”. Haha. Nee ik vind het veel te leuk mijn snoetje, snuisterijen en spinsels te delen. Maar nu heb ik wel een hele duidelijke richtlijn.

Impact is namelijk het centrale thema van Earth Medicine Movement. Het project is persoonlijk voor mij, voor warms en een boterham, met dat ik zorg dat ik impact uitoefen met een kleine rimpel, in de zorg voor Moeder Aarde, dat we ons eigen Medicijn gaan aanspreken en daarmee boos en blij, ja echt die mogen allebei (sacred), in Beweging komen. Met jong en oud. Om samen steeds meer rimpels te rimpelen (zonder rimpels haha) en er een gezond, stralend, vrij, open en LIEFDEVOL feestje van te maken op deze Aardbol. Let’s start a Revolution in our Hearts!